Resumo
Aŭtoro: Assoc. prof. dr. Ioana Crețu
Die Sprachlandschaft Siebenbürgens bietet das Bild einer eigenartigen Verflechtung von den drei Sprachen (dem Rumänischen, Deutschen und dem Ungarischen) miteinander. Die vorliegende Forschung bezieht sich auf die ersten zwei. Die meisten Beispiele betreffen die deutsche Sprache, die in der Äußerung nach dem Muster der rumänischen Sprache verändert wurde. Die Interferenzerscheinungen in Siebenbürgen kennen sowohl „störende“ Aspekte im heutigen Schülerdeutsch (vor allem auf lexikalisch-semantischer und grammatischer Ebene) als auch Interferenzen in der deutschen Mundart, die keineswegs negativ zu beurteilen sind. Dafür gibt es Ursachen, Traditionen und verschiedene Interessen. Die vorliegende Untersuchung zeigt, dass die deutsche Sprache im untersuchten Sprachraum wichtige und notwendige Aufgaben zu erfüllen hat. Dazu gehören auch die besprochenen Aspekte der interkulturellen Kommunikation. Die meisten Interferenzen treten im heutigen Schülerdeutsch auf. Diese haben Auswirkungen und werfen Fragen der Spracherziehung und des Sprachunterrichts auf. Die gestellte Frage ist, ob der stark ausgebaute institutionelle Rahmen, der über die Schule hinausgeht, zur Annahme berechtigt, dass dieser Zustand der „gehobenen Fremdsprachlichkeit“ bei Zweitsprachlern als eine neue regionale Varietät des Deutschen betrachtet werden kann.
Traduko: Aspektoj de la interkultura komunikado en Transilvanio
La lingva pejzaĝo de Transilvanio prezentas bildon de unika interplektiĝo de la tri lingvoj (la rumana, la germana kaj la hungara) inter si. Ĉi tiu esploraĵo koncernas la unuajn du. La pliparto de la ekzemploj koncernas la germanan lingvon, esprime ŝanĝitan laŭ la modelo de la rumana lingvo. La interferaj fenomenoj en Transilvanio empleksas kaj „ĝenajn“ aspektojn en la nuna lernantula germana lingvo (precipe je la niveloj leksika-semantika kaj gramatika) kaj interferojn en la germana dialekto, juĝendajn tute ne negative. Pri tio ekzistas kaŭzoj, tradicioj kaj malsamaj interesoj. Ĉi tiu esploraĵo montras, ke en la esplorata lingva teritorio la germana lingvo plenumas gravajn kaj necesajn taskojn. Al ili apartenas ankaŭ la menciitaj aspektoj de la interkultura komunikado. La pliparto de la interferoj aperas en la lernantula germana lingvo. Ili havas efikojn kaj metas demandojn pri lingvaj edukado kaj instruado. La esenca demando estas, ĉu la potenca instiucia kadro, kiu transpaŝas la lernejon, pravigas la supozon, ke tiu stato de „altnivela regado de fremdlingvo“ ĉe dualingvuloj estas konsiderebla kiel nova regiona variaĵo de la germana lingvo.